Gminna Biblioteka Publiczna

Każda ucieczka kiedyś się kończy.
Aubrey Glass ma całą kolekcję listów pożegnalnych. Nie, żeby była przekonana do popełnienia samobójstwa. Jeszcze nie. Pisze je na wszelki wypadek, wiedząc, że pewnego dnia czarny humor i Jack Daniels mogą nie wystarczyć, by utrzymać ją na powierzchni.
Gdy okazuje się, że Rachel, niegdyś najlepsza przyjaciółka Aubrey, przekuwa zamiary w czyn i kończy ze sobą, dziewczyna nie wie, czy powinna ją opłakiwać, czy raczej gorzko się śmiać. Nie wie również, czy odsłuchać wiadomość, którą Rachel nagrała na jej poczcie głosowej kilka dni przed śmiercią.
Rachel już nie ma, ale demony pozostały. Aubrey decyduje się pojechać na pogrzeb i stawić czoło przeszłości. Wspomnieniom, które wyrzuciła z pamięci. Miejscom, o których wolałaby zapomnieć. Ludziom, którym nie ma niczego do powiedzenia.
Człowiekowi, który sprawił, że zarówno ona, jak i Rachel stały się kobietami, którymi się stały. Powrót do rodzinnego miasta może być dla Aubrey okazją, by zdefiniować się na nowo, ale może ją również zniszczyć.

W królestwie Araluenu zachodzą nieuchronne zmiany, wymuszone przez nieubłagany upływ czasu. Król Duncan, złożony chorobą, nie może pełnić swych obowiązków, a regentką zostaje Cassandra, którą wspomaga mąż, Pierwszy Rycerz Królestwa, sir Horace.
Halt i lady Pauline wiodą spokojniejsze niż ongiś życie, chociaż stale są na bieżąco ze wszystkimi sprawami dotyczącymi Korpusu Zwiadowców, któremu przewodzi Gilan.
Tymczasem okrucieństwo losu przygniata ciężkim brzemieniem Willa. Przyjaciele ze wszystkich sił starają się przywrócić mu radość życia. Po burzliwej naradzie dochodzą do wspólnego wniosku: muszą mu znaleźć ucznia.
Willa trzeba długo namawiać. I bardzo silnie przekonywać. W końcu przystaje na propozycję przyjaciół, kompletnie nie zdając sobie sprawy, co go czeka...

James Oswald mistrz nastroju, misternie plecie wielowątkową kryminalną intrygę. Z pozoru niepowiązane ze sobą wydarzenia okazują się elementami skomplikowanej całości, ułożonej po części przez ludzi, a po części przez fatum. Ale przenikliwy i uparty inspektor McLean, nie zważając na własną wygodę, na przekór policyjnym biurokratom i przeciwnościom losu dąży do schwytania winnego cudzej krzywdy czy nieszczęścia.
Tym razem ma do czynienia z kilkoma samobójstwami, które wydają mu się podejrzane poprzez swoje podobieństwo. Wycofani; zakompleksieni, samotni młodzi ludzie, pozostający na obrzeżach społeczności, odbierają sobie życie, wieszając się z użyciem takiej samej konopnej liny, zadzierzgniętej w identyczny sposób. Wbrew przełożonym, którzy chcą szybko zamknąć, ich zdaniem, oczywistą sprawę, McLean przypuszcza, że ktoś przyczynił się do śmierci ofiar. Krok po kroku zmierza do wyjaśnienia tajemnicy.